Қўқонлик Н.М. шаҳарнинг тала балар кўп ҳаракат қиладиган ҳуду дида яшайди. Бир кўчада институт, яна бирида техникум, нариги та рафда яна бир ўқув юрти бор, ахир. Юзлаб, минглаб талабалар ўқиш, билим олиш, касб эгаллаш мақсади да Қўқонга келишади, кетишади... Н.М. кафе олдида гаплашиб тур ган бир йигит ва қизни кўриб қолади. Негадир “кузир”лиги тутиб кетдими ё бошқа сабабми, нотаниш йигитга нима учун қиз бола билан гапла шаётганини, бу ерда бунақа туриш мумкин эмаслигини айтиб, дўқ ура бошлади. Бошқа тумандан келган йигитнинг “Бу унаштирилган қизим, яқинда тўйимиз бўлади” дейишига ҳам қарамасдан, унга ташланди, ёни да олиб юрган канцелярия пичоғи билан унинг юзига уриб, оқаётган қонни кўриб, кетиб юборди. “Бузоқнинг югургани сомонхона гача” деб бежиз айтишмаган. Ора дан ҳеч қанча вақт ўтмай, зўравон қўлга олинди. Тергов ва тиббий экспертиза ху лосалари, гувоҳлар ва жабрланув чининг кўрсатмалари, шунингдек, айбланувчининг иқрорига асосан суд Н.М.ни Жиноят кодексининг те гишли моддалари билан айбдор деб топди ва саккиз йилга озодликдан маҳрум қилиш жазосини тайинлади. О.СИДДИҚОВ, жиноят ишлари бўйича Бағдод тумани судьяси.